SAMARITANO DE AMOR

SAMARITANO DE AMOR

(Antón Fdez. León)

No meu camiño atopo cada día a dor xunto a min

por veces penso que non hai dereito a sufrir así.

Dóeme tanto cando sufre un home, a súa dor,

que quero velo feliz.

Desde o abismo do home que sofre, veño a Ti, Señor.

Intento verte no irmán enfermo, dáme Ti a luz.

Fai que non pase de largo, á súa beira.

Quero ser samaritano de amor.

OIO OS TEUS PASOS XUNTOA MIN AO CAMIÑAR.

SÍNTOTE PRETO, ENCONTRO EN TI A FORZA PARA ANDAR.

DÁME A TÚA MAN PORQUE SENÓN, HEIME PERDER.

QUE COMA TI, SEÑOR XESÚS, PASE EU FACENDO O BEN.

Cando un irmán, sufrindo o seu calvario, aguanta a súa cruz,

dálle a túa man e sé seu cirineo coma pra Xesús.

Co teu sorriso lograrás facer do seu sufrir

coma unha ofrenda de altar.

Sementa rosas no camiño amargo do teu corazón

e brotará de novo aquel sorriso de quen sente amor.

Así o enfermo entenderá que desde a súa dor

fálalle o noso Señor.

Cantos para o Camiño